Na een drukke en gezellige decembermaand, heb ik heerlijk genoten van een weekje vakantie in Gran Canaria. Inmiddels weer een week in de winkel en het voelt alsof ik nooit bent weggeweest.
Torres en Marqués de Cáceres
Gran Canaria heeft een paar interessante wijngaarden, maar ik zou liegen als ik zeg dat ik er op wijnreis ben geweest. Stiekem kon ik het niet laten om de wijnkaarten van de vele fijne eetgelegenheden te bestuderen. Zo werden in het hotel bijvoorbeeld beroemde merken als Torres en Marqués de Cáceres rijkelijk geschonken.
Deze wijnhuizen maken zo veel wijn dat er elke seconde wel ergens op de wereld een fles van ontkurkt wordt. Met deze populariteit zou je denken dat deze wijnen ook echt lekker zijn, maar nee hoor, ik was met stomheid geslagen. Echt karakterloze alcoholhoudende druivensap.
Veel wijnliefhebbers besteden veel tijd aan het kiezen van de juiste fles. Een mooi wijnhuis, een interessante druif, een goed jaartal. Maar opmerkelijk genoeg staat het glas waarin we die wijn vervolgens schenken vaak minder in de spotlight. Terwijl dat glas misschien wel het verschil maakt tussen best lekker en wow, hier gebeurt iets.
Griekenland is misschien niet het eerste land waar je aan denkt bij wijn, maar dat zou het wél moeten zijn. Want terwijl de wereld vooral kijkt naar Frankrijk, Italië en Spanje, maakt Griekenland stilletjes een indrukwekkende inhaalslag. Het land heeft alles wat een wijnliefhebber zich kan wensen: zon, zee, bergachtig terroir én een wijncultuur die ouder is dan die van welk ander Europees land dan ook.
Als er één wijn is die de tand des tijds moeiteloos heeft doorstaan, dan is het de Elios – dé Negroamaro uit de hak van de laars. Vanaf de start van Siersma Wijnadvies in 2006 had deze Zuid-Italiaan direct een basisplaats in het team.