Een paar dagen geleden kwam er een Franse wijnboer bij mij in de winkel op bezoek om zijn wijnen aan mij te laten proeven. Dit gebeurt normaal gesproken op afspraak, want als alle wijnboeren met hun flessen zomaar langskomen zou het een dolle boel worden. Regelmatig worden flessen ook opgestuurd. Minder persoonlijk maar wel praktisch. Ik proef de wijn op mijn moment en als het niks is gooi ik hem weg en stuur ik een nette e-mail dat de wijn helaas niet in het assortiment past.
Gootsteen
In het geval dat de wijnboer recht voor je neus staat en jij de wijn aandachtig bekijkt en proeft en er achterkomt dat de fles niet de juiste kwaliteit heeft, dan is het uiteraard wat moeilijker om hem direct door de gootsteen te gooien. Bij de beste man uit Frankrijk was dit dus het geval. Hij had een Sauvignon Blanc uit 2008 meegenomen en direct bij het ontkurken merkte ik al aan de geur dat hij te oud was. Vreselijk, laat staan toen ik een slok nam. Zeg dat dan maar eens tegen de man die een jaar lang keihard heeft gewerkt om die fles wijn, nou ja het was eigenlijk niet eens wijn te noemen, te maken. Ik heb hem in dit geval niet gezegd dat ik de wijn niks vond. Maar heb hem vriendelijk bedankt voor het proeven en dat ik eens naar zijn website zou gaan kijken voor extra informatie. Die bleek hij niet te hebben. De ene wijnboer is de andere niet.
Veel wijnliefhebbers besteden veel tijd aan het kiezen van de juiste fles. Een mooi wijnhuis, een interessante druif, een goed jaartal. Maar opmerkelijk genoeg staat het glas waarin we die wijn vervolgens schenken vaak minder in de spotlight. Terwijl dat glas misschien wel het verschil maakt tussen best lekker en wow, hier gebeurt iets.
Griekenland is misschien niet het eerste land waar je aan denkt bij wijn, maar dat zou het wél moeten zijn. Want terwijl de wereld vooral kijkt naar Frankrijk, Italië en Spanje, maakt Griekenland stilletjes een indrukwekkende inhaalslag. Het land heeft alles wat een wijnliefhebber zich kan wensen: zon, zee, bergachtig terroir én een wijncultuur die ouder is dan die van welk ander Europees land dan ook.
Als er één wijn is die de tand des tijds moeiteloos heeft doorstaan, dan is het de Elios – dé Negroamaro uit de hak van de laars. Vanaf de start van Siersma Wijnadvies in 2006 had deze Zuid-Italiaan direct een basisplaats in het team.